Fatma hanım, sırtına ekin destesini aldı ve
düşünceyle ilerlemeye başladı. Birden
kayınvâlidesinin sesiyle kendine geldi:
"-Kız Fatma çabuk buraya gel. Sarı inek
doğuruyor, yardım et!.."
Can havliyle sırtındaki destesini indirdi ve
ahıra koştu.
Aman Yâ Rabbi… Hayvan da olsa, ne kadar
acı çekiyordu. Fatma hanım,
kayınvâlidesiyle
birlikte hayvanın doğum yapmasına yardım
ediyordu. Kayınvâlidesi:
"-Bir hayli zor olacak galiba!.." dedi.
"-Evet zora benziyor. Dana toplu herhâlde."
diye mırıldandı Fatma hanım da…
Fatma, hayvan acı çekmesin diye şifâ
âyetlerini, ardından bildiği bütün sûreleri
okumaya başladı. Kayınvâlidesi:
"-Deli kız, ineğe de okunur mu?" dedi. Fatma
ise:
"-Ana bak, çok acı çekiyor, yüreğim
dayanmıyor." diye cevap verdi, gözyaşlarıyla...
Bir saat zorlu bir çabanın ardından, sarı kızın
bir tosunu oldu. Sarı kız hemen şefkatle onu
yalayıp kokladı.
Fatma'nın bütün merhameti, sanki gözlerinden
yaşlarla ılık ılık akıyordu. Kayınvâlidesi:
"-Bak, ineğin bile yavrusu oldu. Dört senedir
bu kapıdasın, bir torun veremedin
kucağımıza!" dedi. Fatma ise:
"-Allâh hayırlı evlat versin, ana." dedi.
Kayınvâlidesi ise:
"-Hayırlı, hayırsız!.. Bir evlâdın olsun. Bizi ele
güne dil ettin ya!.." dedi öfkeyle…
Fatma, ikindi namazından sonra duâ için
secdeye vardı ve:Duada bulundu o da bir CAN dıye
Kayıt Tarihi : 5.9.2020 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!