O bir anaydı.
Kol kanat germişti
bir değil iki değil, tam yedi çocuğun üstüne
titrerken..
O bazen bir kartal, bazen bir yuva oldu
sevdiklerine...
Fakat onun!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yüreğine sağlık hocam şiiriniz çok güzeldi..yürek sesiniz hiç susmasın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta