Vicdanım sızlarken dâhi ağlamıyordum.
Kibrini omuzlarında taşımış siyah gözlü bir adam oluyordum.
Uzun tatillerin sonunda, işten dönerken arabamda, yağmur yağdığında...
Elini ilk tuttuğum o anı hatırlıyordum, hani beşiktaş yokuşunda...
Sessiz kaldığın zamanlarda, deniz kokan kahvaltılarda,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta