Sana gülen yüzlere bakma öyle,
o ben değilim.
Gözleri ışıkla dolu,
adımları dünyaya ait olanlara kanma;
benim yolum,
gölgelerin arasından geçer.
Seninle konuşan kelimeler,
gökyüzüne bakarak söz veren dudaklar,
o ben değilim.
Ben sustukça çoğalırım,
sustukça daha çok anlatırım kendimi.
Biri sana dokunursa
ve ellerinde sıcaklık bulursan,
o ben değilim.
Benim ellerim,
kıştan kalma bir soğuğu taşır hep;
çünkü sana ulaşmak için
bütün mevsimleri yürüdüm.
Bazen seni sever gibi bakar biri,
sakın aldanma;
o ben değilim.
Ben bakarken
gözlerimde bir ömür yaşlanır,
bir ömür eksilir.
Ben bakarken
dünya bile susar.
Beni başkalarının sesinde arama,
o ben değilim.
Benim sesim
gecenin en derin yerinde yankılanır,
adını bir dua gibi taşır dudaklarım.
Ve gün gelir,
kapına biri gelirse,
gözleri yağmurla dolu,
elleri boş ama yüreği ağır…
Bilin ki,
o bendim.
Kayıt Tarihi : 9.8.2025 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!