O balkonda Şiiri - Yasemin Tanık

Sarkının aynı nakaratında vuruluyor yine yüreğim,
Çarmıha geriliyor bak anılar,
Bohçamdan çıkardım ıslak bakışlarımı,
Yüreğim şiir kokuyorsa nedeni de bunlar.

O gün balkonda,ısıtan kelimelerdi üşeyen parmaklarımı,
Kolkola giren cümleler bana tenhalıgımı unutturdu
Ne mısralardan mumlar yaktım karanlığa inat
Ömrümün basmaklarında şerha şerha yanıyordu işte içimdeki mumlar

Şavkıyor artık şiirler dilime,
Tebessümün adresime yazılı zarfları var
Zarfı açıyorum;
Avazımın çıktığı suskunlukları deviriyor bu zaman.
Elimde mektuplar, bana zarfları gönderen o balkondaki kadın...
İsyan ederken açan çiçeklerin öyküsüdür her kadın...