“küçüklüklerimizin uçsuz bucaksız bahçeleri
büyüdükçe, bakımsız avuç içlerimize nasıl da sığar”
o bahçelerde bir gün yaşarken sıcaklığını kucağında
nereden gelip de konuverdi birden o ölüm kuşu aklıma
hani bırakıp gidersen diye düşündüm günün birinde
ben ezberimden hangi duayı dökerdim gözyaşı olup üzerine
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
çok güzel anlatım ..hüzünlü anılar ..saygılar sunuyorum... güzel günlere diyorum..
Bir hayatı paylaşmak çok önemli değildir..O hayatı yüreğini koyarak yaşayabiliyorsan ve sıcaklığında huzur bulup gözlerini kapıyorsan yaşanmıştır, paylaşılmıştır...Birgün uçup gidecek sevdiklerimiz avuçlarımızdan kayar gibi...Tutamayacağız..Kal bile diyemeyeceğiz..Bileceğiz ki vakit gelmişse gidilecek...Onun bir evi her zaman olacak...Sevgilerinide götürecek beraber...Ben inanıyorum ki görecek uzaklardan..Görecek ve her zaman güç olacak umutsuzluğa...Bir çiçek koy bardağa...Rengi önemli değil..İkinizin yatağının arasındaki masnın üstüne koy ve hergün sula sevgiyle...Her sabah dokun parmaklarınla..Hissedeceksin..O yaşıyor aslında....
Rahat uyusun...
Sevgiler...
belki hüzünlü ayrılışlar...
ama işte yaşamın gerçekleri...
mevkimiz, makamımız ne olursa olsun
bir gün bu göçü hepimiz gerçekleştireceğiz...
ve belkide...
bir elveda bile diyemeden...kutluyorum...
satırlara damla damla hüzün düşmüş............
bir sabah açarsın gözlerini, bütün bentlerin yıkılmış
ne kadar gülebilmişsen o güne kadar yerini gözyaşı almış
fasıllar değişmiş ıssız yollar boşluklara açılmıştır
dünyalara sığmayan o güzel yürek bir avuç toprağa saklanmıştır.
“küçüklüklerimizin uçsuz bucaksız bahçeleri
büyüdükçe, nasıl da gölgesiz çöllerde hayale döner”
hep olduğumuz yerde kalacak gibi ..düşünemeyiz daha öteleri bir gün tek tek giderken sevdiklerimiz yinede büyümeyecekmiyiz ...kimbilir
şiir alt üst etti beni ne olur acaba arkamdakilere yitirirsem ben beni.....yada ne olurum kaybolduğunda sevdiklerim
sevgili dostum yine derya gibi yürekten ince ince dökülmüş mısralar kaleminin ucuna .......sevgiyle
müzeyyen başkır
Yaşam yükledikçe sorumlulukları omuzlara... her yüklenişte eksilir bir şeyler. Tebrikler. Sevgiler
''ucu zehir dokulu zıpkınlar düşlerimi parçalamadan
öğretiyorsun bana denize ulaşmayı, bataklıkta kurumadan ''
Bizim için çok önemli yakınlarımızın yitirilmesi,ne yaralar açar yüreklerimizde...Belki bizim için ne kadar değerli olduklarını o zaman daha çok anlarız.
Hiç beklemediğimiz anlarda geliveren ölüm kuşlarını kovalayamayız ki...
O yemyeşil çocukluk bahçelerini kalbimizde hep yeşil tutmaya çalışalım. O bahçeler asla çöllere dönüşmemeli...
Giderken bir hoş seda bırakan o değerli insanları hep sevgi ve saygıyla, rahmetle analım...
Mutlu ve umutlu günlere...Halenur
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta