Ay bulutların arasından sıyrılıyordu,
Gece yine aynı karanlık,
Yıldızlar sönmek üzere.
O an ömür bir sigara içimlikti;
En derin nefesten çıkan,
Bir ömrü dağıtan duman.
Buğulu camlara camlara yazılan söz gibi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
SAYIN MUSTAFA BEY SIZI TBRK EDER SEVGILER SUNARIM//// Bir şair vardı gemide
Kaybolan gözyaşlarını arayan.
Ağlayamıyordu ve ulmak istiyordu.
Bir kaç damla uğruna hayatını sunuyordu.
Hani derler ya, can gibi.
Ölümün geldiği andı, o an gibi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta