Gecenin sessizliğine kayıp giden bir çift göz, ağlamaklı sanki sessizce suskunluğunu yitirmeden, sadece hıçkırıkları duyulur. O koyu karanlıkta bile küçücük bir ışık bekleyen ve sadece sevmek isteyen bir çift göz gördüm, yalnızlığı benim yalnızlığım, suskunluğu benim suskunluğumdu. Bir çift göz, o zifiri karanlıkta bile öyle derin baktı ki....! ! O sessizliği, haykırışlarımla bozmak, o karanlığı sevgimle aydınlatmak ve o gözlerin içinde kaybolmak istedim o an...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta