Yine karanlık çöküyor
Dünden kalan gecene,
Geceden geceye sarkacak bensizliğin.
Gündüz mü?
Bekleme nafile..
Lal oldum bu günlerde
Ama
Sessiz olan kelimelerim değil
Kelimelerin.
Sessizliğimi suskunluk zannetme
Seni ben düşündükçe özlüyorum ya
Şimdi
Yine seni düşünüyorum.
Karanlık bir şehrin
Uykudaki sessizliğini dinlerken
Bir adam
Yalnızlığından bıkkın bir halde
Ağlıyor gözlerime
Unuttum artık duygularıma ihanetini
Masum değil
Sevgisine yer yok artık gönlümde
Hey aşk;
Yalnızlara yoldaş oluyorsun
Amaçsızlara amaç
Mutsuzlara mutluluk
Ama kısa bir süre
Sonra çarpıp kapıyı gidiyorsun
Ölümün fısıltısını hissediyorum bu gece
Sinsi sinsi uykuya çağırıyor sessizliğimi
Ensemdeydi nefesi ılık ılık
Ninni söyler gibi.
İntihara meyilli dizelerimin
Esen rüzgardan bihaber miydi anlamadım ki
Donmuş sanki, kızarmış yanakları ayazdan
Farkında bile değil
Boyacı çocuk..
Üstü başı yırtık pırtık
Yine Eylül.
Senin bende son oluşun olsun
Bu Eylül
Ne olur.
Baştan adını koyamamıştım senin Eylül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!