Bir feribottayım,
Akşamın kızıllığı yayılıyor bulutlara
Güneş şahitlik ediyor yarım saattir
Anladı ne yapacağımı sanki
Muzipçe gülümsüyor bana.
Aşka ait ne varsa topladım gönül heybeme
Anladım ki ben
Yanlış gönüle gönül vermişim
Aşkı yaşamayı istemedim
Şimdi çekildim bir köşeye
Aşkın
Sekiz yaşındaydı
Saklıydı mavi gözlerinde
Çocuksu düşleri ve umutları
O geceden önce
Umut doluydu hayalindeki masalları.
Yine sessiz
Yine sensiz bir gece
Karanlığa göz kırpıyor bu yürek
Alıştı ya
Her gece
Karanlıkta seni görmeye.
Mavi mavi gözleri aralandı gördü beni
Elleri elime değdi
Canım ya..
Bir ömür sanki
O gözleri,o elleri
O gün yüreğime işlendi.
orda bir köy var uzakta...
eskişehir-seyitgazi-yazıdere köyü..
benim köyüm..
yıllar önce,
sıkıştırılmıştı özgür olmayan hayatım
Kulaklarımda,
Aşk makamında nağmeler çalındığında
Duyduğum en güzel şarkıydın.
Gözümden iki damla yaş süzüldüğünde
Tadını dudağımda hissettiğimde
Hiç olmadık bir zamanda anlar insan gerçeğini,
Geçmişin derinliklerine gömmüştüm
Nicedir sevgiye olan
Hasretimi.
Her yeni günde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!