Nurettin Aksoylu Şiirleri - Şair Nuretti ...

Bu şehrin sokaklarına doyasıya bakıp
Gözlerin yaşlarla dolacak ağlayacaksın
Bir müddet öylesine buz gibi donakalıp
Az sonra yüreğimden hesabı soracaksın

Buğulu gözlerinden akan yaşları silip

Sis çöker şehrin dar sokaklarına
yorgun zemheri düşer cemrelerle yeryüzüne
vakitsiz doğar güneş
uyandırır uyuyan göğsün alacasını
namert duygular kin kusar
soldurur tüm gamzeli gülüşleri

Şimdi vurdu göğsümün üzerine, kalbin sızısı
Beynim içinde sert esen kum fırtınasının acısı
Gönül diyarlarıma kurulan çilingir sofrası
Akşama kızıl çöktü içimde ayrılık sancısı

Hava kararmakta, ortalıkta hüzünlü çığlıklar

Hiç yağmur yüzünü görmedi bu deli gönül
Çölün ortasında yapayalnız çınar gibi
Ne boranlar atlattı yıkılmadı bu gönül
Gökyüzüne baş kaldırmış ağrı dağı gibi

Gülistan bağında gül arar bu deli gönül

Kim kime ne anlatır onu bilmem ben
dalından düşen
kuru yaprağın sesini duyar
toprağa karışırken şarkılarını dinlerim
leylaklar açıp
kayısılar çiçeğini dökerken

Soluksuz nefes
Sen
Ve
Ben
Artık son demindeyiz ömrün
Bitti artık hayatın bahar sağanakları

Öfkeyle direndiğim yaşamın
Asırlık nefesi artık yoruyor yüreğimi
Hayata dargın bakışlarım
Sürgünler başlatıyor geçmişin kör kuyularına
Kanlı gömlek kokularında iz süren bedenim
Uykusuz sabahlara göz kırpıyor

Sahira
Güneş alnından sıyırmış mermiyi
Al başını git buradan
Yalın ayaklı çocuklar üşüyor yüreğimde
Bir garip olmuş insanlar
Sanki korkak

Silin benliğimden anıları
Her gece
Bir başka masalda yaşayamam ben
Karanlığın ortasına bırakın
Susturun şu rüzgârları
Islık sesinde titreyemem

Deli sevdalar çocuğuyum ben
Orak tutan ellerin
Tırpan sallayan insanların sesiyim
Türküm
Şehitlerin toprağa kandamlası
Gazilerin eli ayağıyım