Nuray Şaşihüseyinoğlu Şiirleri - Şair Nu ...

Evinde fare olan, kedisini komşuya yollamaz...

Dağ başlarını bürümüş yine bulut,
İçinde kaldı ah, envaî türlü umut.
Unutmalısın hayallerini,unut, unut!
Aklında kaldıkça hüzün, tasallut...

İçimde biriken bu ateş neden?
Yetmiyor söndürmeye onu yaşlarım.
Öksüzlük, yalnızlık ve kimsesizlik
Tutunmak istesem kırık dallarım.

Bir saman çöpüsün sen
Girdâbın merkezine hızla yol alan.
Direnen o çekim gücüne
Çekildikçe yutuldukça
Yokoluşundan bihaber olan.
Belki de o girdâbın dbindeki

saatin pandülü,
bir kez daha dokundu
giden günün perdesine
aralanan pencereden
yarın salınmaya başladı
tik taklar umarsızca

Beklemekten daha iyi bir çare olmadığı için bekleyeceğim....

Sevmeyi bilmeyen birine kalbini vermek,inciyi işlenmek üzere nalbanda teslim etmekten farksızdır.Her ikisi de sonuçta; örselenir,kırılır ve tükenir.

Hiçbir rüzgar, dümenciyi kovalamaz.Dümenci aradığı rüzgarın peşinden koşmadıkça gemisini yürütemez.

Aslında her rüzgarda biraz dün biraz yarın vardır. Bu günün gemisine binenler onu kullanmayı bir öğrenebilseler, iki rüzgar da kimbilir ne ufuklara yelken açtırır....

Umudun en güzel ve cazibeli yanı, hep en kötü zamanda yanımıza yanaşmasıdır.