Altı yedi bin yıl evveldi beyaz çılgın dalgaların üstünde,
Manda tepiştiği, kuzu melediği ve aslanların, yılanların,
Sırtlan, kurtlar ve ayıların, nesli kesilmedi hayvanların
Sevdalı ve Aşıkların, dostların, mağdurların, masumların,
Öldüren amansız hırçın dalgalarda doldu Nuh’un Gemisi,
Güvercinin gagasından aldıkları zeytin dalında kan vardı.
Kim bilir hangi dağın tepesinde açmış hazineydi ağaçlar,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta