Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Yedi düvel bana gıpta ederken
Bu rezil planı sen çizdin beyim
Düşmanlarım sinsi sinsi giderken
Bu karayılanı sen çözdün beyim

Vatan sevdamızdır akar coşarız

Ben geldim dedin de sefayla geldin.
Gençlik hatıramı topladın geldin
Yüreğimde saklı eski acımı
Bir albüm içinde toplayıp geldin

Eylüller karartıyor evlerin ışığını
Gözyaşı dolduruyor aşların kaşığını
Acı ağıtlar sallar yetimin beşiğini
Hüzün, keder yağdırır Eylülün yağmurları
Gözyaşıyla karılmış bunların hamurları

Gün doğmamıştı uyandığımda,
Ne kuşlar ötüyor ne de sen vardın yanımda.
Gökyüzü tüm şiddetiyle,
Çatmış kaşlarını bakıyordu arz-ı aleme.

Hükmediyordu bütün mevcudata,

Gönül deryasının serin suları
Akar yüreklere su hayat olur.
Uzansın yeter-ki sevgiyle eller
Halsiz bedenlerde bir derman olur.

Aşkınla gidilen dost yollarına

Ne ümitle döndüm pervane gibi
Gülleri dermeye fırsat vermedin
Şimdi her yer sensiz virane gibi
Yüzünü görmeye fırsat vermedin

Muamma bir yolda sevdam istinat

İki dağ arası yiğit meydanı.
Hergelen alim-e verdi fermanı
Ahmetler Ayşe-ler asıl dermanı
Şifayı tavşana vermiş milletim

Çapan oğlu,dilden dile dolaştı

Hatıralar yeter yürek yarama
Deşme bu yarayı dokunmadan git.
Tabip çare olmaz hastayım ama
Dermanı düşünme, çekinmeden git.

Giderken dönüp de arkana bakma

Bugün nedense,
Hüzün kapladı.
Bütün benliğimi tahrik ediyor,
Sebepsizmi acaba..?

Yoksa bir sebebi varda benmi ifade edemiyorum.

Ben kırsal toprağın yaban gülüyüm
Sakın koklamaya kalkma küçüğüm
Belki bir mucidim, belki deliyim
Sen kendi, kendini yakma küçüğüm

Biraz arz edeyim bu garip hali