bıraktığında gökyüzü göz yaşlarını, taneleri çarpıyordu saçlarına.
dokunuşunu hatırla sana yagmurun, ellerin de tutuşturduğun ıslaklığı
gözlüklerinde bıraktığın buğuları, yük olduğunu hayatın.
değişmiyicem diyip değiştirdigin şeyleri hatırla, sonra ne kadar değiştiysen.
bir şemsiyenin altinda ıslanmadan yürüyen insanlara bak
oysa dünya'nın en güzel şeyi ıslanmak, gözlerindeki yaşları salarken
kahveni ince bir adımla kavradığını, düşmekten kurtarıp
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta