Yük bindirdiler üzerime,
Bense dut yemiş bülbül gibi o yükü sırtlandım.
Aradan zaman geçti bir şeyi fark ettim;
Ben ne aslan ne de sırtlandım.
Zamansızlık zamanı, zaman zamansızlığı doğurdu.
Bense hep yaşlandım.
Ne kaybettim ne de kazandım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta