Namütenahi fosforlu ışıklar altında
Mehtabın parıltısıdır yüzlerden yansıyan
Bir el uzanmış zavallı geceye bağrımda
Harrangürra kıvrılarak köşeden sıvışan
Nostaljidir yıkılan duvarında bir yerde
Zamanın durduğu ölümün sardığı mekan
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
