Belkide her şey beyninin bir oyunuydu,
Yalnızlığa karşı çıkıyordu nöronlar,
Bir nokta sekiz milyar olasılıkta birdi,
Sahi.. o kadar mı acizdi insan? Bir yanılsamaydı..
Zamanın çok ötesinde bir tek kalmışlık,
Hükmünde bir şey yok, cebinde umuttan yana bir kalmamışlık..
Pek çok şeye inanmış insan.. fakat pek azını bilmişlik..
Senki zaman çatlağında bir yolcu... Burdan çok uzakta bir yaşanmışlık...
Kayıt Tarihi : 15.6.2025 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!