Nöbetçi duygular Şiiri - Tevfik Pekel

Mum kokulu zamanlar vardı,
Zaman zaman sığındığım...
Parafin dolu ciğerlerimle;
Seni sayıkladığım gece nöbetleriydi,
Kurt zulası kuytularda beklediğim...
Alacalı ürpertilerdi yarenlerim.
Gölgelerin oyunlarını izlediğim duvarlarda,
Ensemi donduran sahipsiz nefeslerle...
Ayaza çalmış geceyarılarında,
Gül dikeni benzeri tenimdi, giydiğim...
Sessiz çığlıkların korkularıydı oysa,
Ayak sesleri cesaretiyle yüreklendiğim...
Köşeleri tutmuş örümceklerin, ağlarıydı...
Yalnızlığımla beraber, üzerimizi örten.
Kırağı yağmış şakaklarımda,
Zonklayan damarlarımın isyanlarıydı...
Beni benle beraber;
Bir kez daha sürüklediği yalnızlıktı,
Nöbetçi duyguların sabahına...

Bodrum, Ocak 2007