Herkes uyuyor mışıl mışıl
Ben bir tabure üzerinde sabahlıyorum
Çünkü gece nöbetçisiyim koridorda
İrkiliyorum kapının gıcırtısıyla
Kızıyorum birden kendi kendime
Nöbette uyunur mu hiç diye
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta