Bende sensizliğin üç-beş nöbeti,
Gözlerim uykusuz tavanı kollar,
Her yana kıvrılıp gidiyorlar bak,
Bir türlü sana gelmeyen yollar.
Gökte kanlı ay kızıla çalar,
Gözlerinin hayali yürek parçalar,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Yerdekiler yaratılış gayelerini öylesine ihmal ettiler ki, gökteki yıldızların, gezegenlerin de tıpkı melekler gibi üzüntülerinden ve arlarından yüzleri kızları kızardı bir nevi kan ağladılar. Ama yerdekiler ne hikmetse bu acayip duruma lakayt kalıp ibret dersi alamadılar. Bu gidişle gafilleri
ya ölüm sekeratı ya da kıyamet saati uyandıracak gibi.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta