Nizamettin Özel Şiirleri - Şair Nizamett ...

Demokrasi dediler, aldattılar yıllarca;
Bunun neresi demokrasi, işte Cezayir.
Kafir sömürür durur, ömrü boyunca;
Müslüman dininden dolayı ceza yir...

Daha çiçek bile açmamıştı,
Tomurcuktu.
Gitti ellisindeki adama kaçtı,
Çocuktu.

Yıllar ardı ardına geçti,

Soğuktur akşamları dağlar,
Soluk olur, ağaçlar toprağa.
Söyleyin nehir neden ağlar,
Kuşlar neden uçar uzağa.

Karıca desen, kabe yolcusu;

Sen onun öyle açık saçık kıyafetine bakma;
Atın gibi kalbi var, herkese göstermez ama...

Ben; kocaman ormanda,
Ufacık bir ağaçtım.
Köklerimi söktüm önce;
Sonra senden kaçtım...

Daha yeni doğmuştum,

Beni sevmesen de olur, ama ben seni seveyim;
Beni arayan bulur elbet, ya işteyim, ya evdeyim...

Önce gözleri doldu,
Sonra yaşlar süzüldü...

Boğazı tıkandı;
Dili çözüldü...

Bahar geldi;
Ağaç toprak dillendi...
Kuru otlar,
Yağmurla yeşillendi...

Bahar geldi;

Bağrıma düştü düşeli ateş;
Bendeki her acı, ölüme eş...

Ne zaman duysam,
Bir ölüm haberi...
Sanki ben ölürüm;
Öteden beri...

Bir çocukta,