Cihanda yoktu eşin benzerin
Taşın toprağın altındı.
Kimsenin dilinden düşürmediği,
Cennet öteki adındı.
Taa uzaklardan gelirlerdi,
İsyana yelken açtım,
Yer verin yüreklerinizde.
Artık bir korsanım;
Yol keserim açık denizde...
Sensiz nasıl yaşarım,
İnan bunu bilmiyorum;
Sadece olasılıklar çok.
Ama seni sevmekten başka,
Hiçbir çıkar yolum;
Duvarda resmine baktım;
Uzun uzun.
Gözlerin ırmak gibiydi,
Yurdumuzun.
Saçların dalga dalga,
Bir zaman gelecek,
Ağlamayacak çocuklar.
Üşütmeyecek onları;
Kış aylarında soğuklar...
Bir zaman gelecek,
Ölüm; yaşayan her insanı, er geç bir şekilde bulur;
Bunu adı: Bazen trafik kazası, bazen de kanser olur...
Medeniyet dedikleri, çatal ile kaşık;
Yemek aynı yemek, artan ise bulaşık...
Bu toplumun gerçeği,
Açlar var, hem açıklar.
Kimi bir lokma ekmeği;
Uykusunda sayıklar.
Bu toplumun gerçeği,
Dün haberini aldım,
Televizyon’da gösterdi.
Bolu’da kaza yapmışsın,
Olmasaydı gönül isterdi.
Haberde aşırı sürat,
Osman’dı, Hüseyin’di, Akif Abiydi derken;
Göçüp gidiyoruz işte, hem de çok erken...
Osman Bektaş, Hüseyin Ekşioğlu; Akif Babalı kardeşlerimize Allah gani
gani rahmet etsin
Biz onun sadece şiirlerini değil, kendisini de çok seviyoruz...