Hep bakardım, ibreti nazarla anardım
Nerde bir gariban görsem, hiç arlanmadan bir vesileyle yanına yanaşır, soradım
Hele mahcubiyet içinde sıkıldıklarını görünce, içim gider, o an empati kurardım
Nihayetinde bir insandım, düşünmek için risalelerin nidasına dalardım, dona kalırdım
Meğer ne kadar hoyratça harçamışız
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta