Niye Varım? Şiiri - Nihal Memil

Bir sıkılmışım ki sorma!
Bir gülüp,beş ağlıyorum.
Bir bakıp,beş görüyorum.
Kendi kendime konuşuyorum.
Çok zamandır niye varım bilmiyorum...

Gündüz yatıp,gece kalkıyorum.
Acı yiyip,hüzün kusuyorum.
Aş diye,zehir yutuyorum.
Hayat diye,bilinmezliği yaşıyorum.

Bir yorulmuşum ki sorma!
Sanki sırtımda taş taşıyorum.
Bir yaşlanmışım ki sorma!
Desteksiz yürüyemiyorum.

Tembelleşmişim,düşünmeye üşeniyorum.
Sefilleşmişim,hep itiliyorum.
Mutlu olmayı bile beceremiyorum,
Çok zamandır,ben niye varım bilmiyorum...