Duruşundan, bakışından
belliydi...
Seviyordun.
Durup dururken
ne diye
şu gönlümü yalnızlıklara vurdun?
Ayva nardın bahçemde.
Soldu ayva...
Soldu bahçe...
Sen soldun!..
Kayıt Tarihi : 29.6.2001 19:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!