Niye Şiiri - Emine Baran

Yakıyorlar,
Ormanları, ağaçları
Sarı başak tarlaları
İki ceylan mahsur kalmış
Ateşin tam orta yerinde
Şaşkın bakar,
Öylece birbirine
Cennet olan bir yer
Nasıl cehenneme dönüşür diye,
Bu kötülük, bu yıkım niye?
Ölümsüzlük iksirini mi buldunuz?
Niye?
Altı zeytin ağacı almıştım,
Altı sene önce,
Onları yetiştirmek için,
Emek verdim altı sene.
Biraz biraz yükseldi boyları,
Üzerinde sayılı meyveleri.
Mutlu ettiler, yine de beni!
Asırlık olanları Söke'de,
Sökülüyor kepçelerle,
Altındaki taş kömür nedeniyle.
Vurulan her bir kepçe,
Söker ruhumu yerinde,
Yetmiyor aklım hiç birine,
Her bir kötülüğün işlenme sebebine,
Ateş ortasında kalan ceylanlar gibi,
Ağacın tepesinde mahsur kalan koala gibi,
Bunca kötülük, bunca yıkım niye?