Niye? Şiiri - Salih Parlak

Tam demindeyken uykunun,
uyanıyorum, saat üç.
Ay bütün ihtişamıyla, ve
sözleşmiş bütün yıldızlar
hatırlatmak için seni bana.
Derin bir duygunun acısı,
tekrar kalbimde sızlar.

Gece doğurur hasretini,
yalnızlık emzirir, kalbim büyütür.
bir yağmur başlar inceden,
susamış toprağı doyurur yavaş yavaş,
temizlenir dünyanın kirleri geceden.

Bense sevgilim;
dünyanın dertlerine inat,
canım çıkmadan çıkmayacak,
yüreğimde sonsuz umudum,
ve dünden arta kalan hasretin,
yine kirpiğimden sarkar.

Kimin için ağlar yağmur?
Kavuşmak için gül dolu bahçeye,
aceleyle inen damlalara nispet,
yağmurla rekabete kalkar;
gözlerim.