İhanetin böylesini hiç görmedim
Haykırdım sesimi kimseye duyuramadım
Aşıkımız için gece gündüz ağladım
Neydiki bu aşk böyle, şaşırıp kaldım
Eziyet etti bana dostlarım, ahbaplarım
Terk etti sonunda, canım deyip sevdiğim
Henüz karar veremedin beni sevmeye
Ben sabırlıyım alıştım beklemeye
Senin o gözlerin, o güzel gülüşün
Beklemeye değil, değer ölmeye
Umarım daha çok beklemem
Yanındayken bilemedim kıymetini
Beğenmedim yaptığın yemeğini
Üzdüm seni affet bebeğini
Teskerede öperim ellerini
Ana hasreti başka yakarmış
Hayat bu arkadaşım, çoğu zaman acımasız
Yaşarsın işte, yaşamaksa sevgisiz aşksız
Seversin belki hayatta bir kere, oda karşılıksız
Böyle kurulmuş düzen, yarınlar hep umutsuz
İçine koyma dertlerini anlat açılırsın
Aşkın ne olduğunu bilmiyordum
Şu gözlerini görünceye kadar
Kalbimi kimse dolduramaz diyordum
Işık gibi içime doğuncaya kadar
Malesef birtanem, yolumuz buraya kadar
Onu görmeyeli iki yıl oldu
Hasreti özlemi beni boğdu
Resmine bakarken gözlerim doldu
Bizim aşkımız nasıl kayboldu
Mektup yazmıştım bir tanem sana
Ayrılık hep bana düşüyor
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor
Görenler beni deli sanıyor
Ayrılık kervanı seni benden alıyor
Günlerim acı ızdırapla geçiyor
Şunu yap bunu yap derdin
Yaramazlık yapınca kızardın
Bazen sever bazen döverdin
Şimdi anladım kıymetini babacığım
Burada şunu yap bunu yap demezler
Ayırdılar beni birtanemden
Çekip kopardılar yüregimden
Durmak bilmeyen gözlerimden
Akan yaşlar senin için sevdiğim
Çekemezdi kimse sevgimizi
Resmin vardı konuşup dertleştiğim
Ellerine uzanıp tutmak istediğim
Sendin bu dünyada tek sevdiğim
Mateme boğulurum şimdi ben
İşte bak ağlıyorum tek sebebi sen
Ne olurdu sanki almasaydın elimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!