İhanetin böylesini hiç görmedim
Haykırdım sesimi kimseye duyuramadım
Aşıkımız için gece gündüz ağladım
Neydiki bu aşk böyle, şaşırıp kaldım
Eziyet etti bana dostlarım, ahbaplarım
Terk etti sonunda, canım deyip sevdiğim
Aşkın ne olduğunu bilmiyordum
Şu gözlerini görünceye kadar
Kalbimi kimse dolduramaz diyordum
Işık gibi içime doğuncaya kadar
Malesef birtanem, yolumuz buraya kadar
Yanındayken bilemedim kıymetini
Beğenmedim yaptığın yemeğini
Üzdüm seni affet bebeğini
Teskerede öperim ellerini
Ana hasreti başka yakarmış
Hayat bu arkadaşım, çoğu zaman acımasız
Yaşarsın işte, yaşamaksa sevgisiz aşksız
Seversin belki hayatta bir kere, oda karşılıksız
Böyle kurulmuş düzen, yarınlar hep umutsuz
İçine koyma dertlerini anlat açılırsın
Onu görmeyeli iki yıl oldu
Hasreti özlemi beni boğdu
Resmine bakarken gözlerim doldu
Bizim aşkımız nasıl kayboldu
Mektup yazmıştım bir tanem sana
Ayrılık hep bana düşüyor
Gözlerimden kanlı yaşlar akıyor
Görenler beni deli sanıyor
Ayrılık kervanı seni benden alıyor
Günlerim acı ızdırapla geçiyor
Şunu yap bunu yap derdin
Yaramazlık yapınca kızardın
Bazen sever bazen döverdin
Şimdi anladım kıymetini babacığım
Burada şunu yap bunu yap demezler
Henüz karar veremedin beni sevmeye
Ben sabırlıyım alıştım beklemeye
Senin o gözlerin, o güzel gülüşün
Beklemeye değil, değer ölmeye
Umarım daha çok beklemem
Elimde sigaram içtikçe içiyorum
Radyoda ferdi söyledikçe dinliyorum
Karşımda resmin baktıkça ağlıyorum
Allah'ım ben bu kızı ne kadar çok seviyorum
Dinleyin beni ey baba, ey ana
Hayata yeni doğmuş gibi başlamak
Seninle, hep seninle yaşamak
Siyah saçlarını doyasıya okşamak
İstediğim tek şey dünyada
Gecelerin o koyu karanlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!