Niyazi Şiiri - Orhan Kutlu

Giden ben olsamda aslında giden sizsiniz
Gidin nereye olursa olsun
Nereye gidebilirsiniz
Kalbimin en ücra yerine kurulduktan sonra
Darağacı
Ve binlerce kurşun sıkıldıktan sonra kalbime..

Artık ne şarkı dinlemek istiyorum
Ne doğan güne gülümsemek
Zaten sildim gelecek diye bir kaygıyı
Korkmasam Allah'tan
Sıkacağım bir kurşun kafama
Ya da asacağım kendimi
Karanlık bir merdiven dibinde.

Hep aynı terane, hep aynı sızlanışlar
Bazen güneş doğar yeryüzünde
Bazen can alır yağışlar
Ben canımı çoktan verdim
Yoksa karşımda
Sevdiğim hayatımı verdiğim bakışlar.

Yarın olmasa diğer bir gün
Ömür verirse Yaradan
Gidiyorum
Gidiyorum rahat bir nefes alın yaşadığınız şehirden
Gidiyorum buradan
Ardımdan acımasız olsun alkışlar...

Bil ki o gün sızaki değildim
En yoğun dertlerde
Duacıydım gözleri yaşlı.
Sıkıntılı, telaşlı.
Hayatımı kaybediyordum, ömrümü
Aşkımı herşeyimi
Nasıl pervasız olurdum
Nasıl bektaşlı...

Dedim ya hep aynı terane
Yaratıldığından beri adem
Tarih tekerrür misali
Yakupta yıkım
Yusufta ayrılık
Güzellikler hangi misalde.
Cennetteyse cennet nerde madem.

Çokmu imkansız burda olması her ikisininde
Bize hep cehennem düştü
Yaşadığımız yıllara
Nedense hep ayrılık çıktı gittiğimiz yollara
Diyeceğiğm ki orada jüri var mı
Varsa haksızlık olmasın onlara.

İflas etmiş şirketimiz
Ailemiz, dükkanımız
Kapımızda maliye, defterdarlık
Kolluk kuvvetleri
Hatta ev sahibi dükkan sahibi
Yarın mahkemeliğim
Sistemi yaratan insanların kurduğu sistemden dolayı
Ben nerelere gitmeliyim..

Dedim ya bir şiirm de dostlar hep el olmuş
Eller ise düşman
Düşene her kes vururmuş düşmüşüz biz.
Yakışanı bulmak lazım
Yiğitmi namertmi
Naçar kalan senmisin
Naçarlar mı
Yiğit olan yiğitler er meyadanından kaçarlar mı.

Yarın deli bir sevdadır
Senaryoyu yazan
Ya yunusun elifidir mecazi
Ya da benimdir
Bok yoluna giden niyazi...

BU kadar....