Nisan Çiçeğim Şiiri - Cengiz Akdag

Kışın yorgunluğu mu? sırtında taşıdığın
ey nisan çiçeğim!
halbuki daha kalan baharım,
önümde yazım var..
kelimelere gebe bir şiir idi çizdiğim,
Beyaz bir sayfada gri tonlu karalamalar...
I.
Bakışları yalancı çıkarmamak lazımdı,
kalp denen et parçasının,
ta ötesinde oturan duygularda...
değil dağlar, bütün kainat dağılmak için,
gözlerinde kaybolan gözlerimi aradı.
Dudağımdan çıkan tek söze bakardı,
bütün yaratılmışlar diz çökmek için önünde..
belki kaderin çizdiği,
ipe sapa gelmez bir hayat oyunuydu,
belki rüyaydı..
Kabullerin üstünde,sınırları zorlayan
bir teveccüh...
Tabi ki,
yine de bu bizim aşkımız..
Kabuller vardı,
kurallar vardı,
sen vardın,
ben vardım,
Nisan vardı,
bahar vardı,
Nisan çiçeğim vardı...
II.
Yeni bir doğum,yeni bir tebessüm
ezberlerin sıfırlandığı noktaya..
En keskin kılıç, kördüğümün en kör yerine (yüreğin varsa)
nisan çiçeği gülümser,
fıtrat çiçeği açar,
kalple beslenir (yüreği olana) ...
III.
Nisan da kış yoktur,
isyan bayrağı vardır aşkın elinde
ve aşkla ilerler düşman üstüne
ne dağ ne tepe
ne iş ne de güç engel..
yalnızca yaşamaktır,
hesapsız,kitapsız
ve iki kalp yaşar,
kendi adına,
aşkın namına...
IV.
Bahar geçer, nisan çiçeği solar mı dersin?
Her bahar kışını mı saklar içinde?
tarumar olmuş bir hakikat mı bütün bu yaşanan?
yoksa virane gönüllerin can çekişmesi mi?
hayır desem,
nurlanır mı kainat? sırlarınını bohcasından çıkararak
Bu,
Hayatın
bir oldu bittiye şahit yazılmasının en arsız dik duruşudur,
vicdana sığmayan mahkeme çelişkisinde..
Şimdi,
ellerini al,gözlerini al
bakışlarını al,sıcağını al geri...
bir tek nisan çiçeğimi bırak...
Evet kabuller var
kurallar var,
ben varım,
sen yoksun,
nisan var,
bahar var
Nisan çiçeğim? ? ? (VAR)