Vatanından koparılan bir çocuk gibi,
bakmasın gözlerin uzak uzak
Sesin, sınırlarıdır gurbetin
Ve yüzün atlasıdır dağların.
Kızıla çalıyor yüreklerimiz
Tuttum kızıla kanayan bileklerini
Sevdasıyla, kavgasıyla, hürriyetiyle
Tutmak ellerini bir Nisan akşamı
Pusuya düşmüş, bütün korkular içinde
Gerisinde bıraktığımız barikatlarla
Eylemlerle, türkülerle, marşlarla
Hücum ediyoruz, o güneşli Nisan sabahlarına
Yarıda kalmışlığımız, eksikliğimiz, inadımız
Kör olası sevdamızla
Kavgasıyla hürriyetin
İşçiler ve köylüler için
Özgürlükle ıslat beni
Şaha kalkan atların kiniyle yıka
Ve ürkütmeden tarla kuşlarını
Uzat ellerini yakınıma
Tut ellerimi, bir Nisan akşamı
Sil artık göz yaşını
Devrimdir bazen aşkımız
Bir Nisan akşamı,
Çalınca kapımı.
Kayıt Tarihi : 4.4.2025 01:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.