Hüzün treni hazır…
Vagonları tek tek dizili…
Sayısı artan yolcular, ardı sırası belli değil…
Dökülmüş bir beton gibi…
İnsanlar suskun.
Raylar kaygan.
İşte kadim dostum hayat aynen de böyle
Kimisi bekler umut trenini
Kimisi denize uzanır huzur iskelesinde
Kim bilir kaç kere dertlendin
Kim bilir kaç kere yaralandın
Canımı aldılar da bu kadar yanmadım
Bu aşk beni derbeder etti de gitti
Divane oldum senin karlı dağında
Erişmekte zorlandım ah sevdiğim
Kurşundan beterdi senin sözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!