Nilüfer! Şiiri - Saffet Çakır

Elmas yeşili suların koynunda
bahar mavisi gülüşlerin
gözlerimde tüter
güneşin şavkını içen gözlerin
her sabah
pencereme düşer
nilüfer...

İlyada'yı silen ayak izlerin
bir adı sen denizlerin
kanadına dokunur meleklerin
Nil nehrini içen gözlerin
sevda ülkesinden bir nefer
nilüfer...
Sen, güller diyarından ver bir haber
nehir gözlerinde saklı zafer
nilüfer...

Gamzelerinden uçan kelebekler
yüreğimin burçlarında bekler
ilk yağmur damlası gibi
ışıldıyor,
yüreğinde saklanan cevher
nilüfer.

Dolunay mah-ı vechin de
her gece misafir,
Dünya döner
ay dolanır gider, söner
Sen gitme
sönmesin gözlerimdeki fer
nilüfer!

Maveranın kıyısında gözyaşım var
Sarp dağlarda açan kanlı çiçek!
Kanadı kırık kuşlardan var mı haber?
nilüfer.

parmaklarından süzülen sevgi tohumları
düştüğü yerde çiçekler açar
karanlığa ışık saçar.
Tebessümün kayıp sevdaların resitali gibi
bakışların ki
gözlerinde ışıldar baharın muştusu
yüreğinde saklı bir cevahir doğrusu
yansımış gül-i simâna
şu çağıldayan ırmaklar
senin şarkını söyler
nilüfer.

Batmasın güneşim
kapatma gözlerini
söyledim kaç sefer
sönmesin gözlerimde ki fer
nilüfer.!

Dudaklarımdan düşen vaveyla
karışır cıvıltısına kanaryaların
dört mevsimin ruhuna dokunur gibi
Ravza'nın bağrından kopan gülleri
demet demet dağıt yer yüzüne
güneşin şavkıyla ısıt soğumuş yürekleri
kördüğümler erisin gönüllerde
bereketi düşsün soframıza Hatice'nin
her sefer
nilüfer.

Uzaklarda şimdi,
bir yayla dumanı tüter
ben buralarda Mecnundan beter
şimdi bir selamın gelse
bin sürur için yeter
nilüfer.

Visalin ilkelerini değiştiriyor kader
olsa da içimizde özlem ve keder
vuslat uzak ihtimal neylersin
beklesin bizi
cennete çıkan mahşer
nilüfer.