Bir hüsran bulut'u yükseldi gökler'e,
Parmak uçlarımdan döküldü ''Aşk''
Kalbimi sundum Nil'e....Almadı
Dağlar'a haykırdım...Duymadı.
Bir...Sen..Ki bilirim,tutarsın ellerimden..
Dirhem dirhem döktüm nefret'i benliğimden,
Hicran mı vardı hep yakınımızda
Biz mi yakın eyledik aklımızla
Namerdim razı değilsem bahtıma
Aç kapıyı Ey! Sevgili,ben geldim.
T/aştım...Yandım,erdim nice sırlara
Bilsen kaç sevinç öldürdüm içimde,
Sessizliğimde sesim,anlamazsın.
Güvercinler gönderdim iklimine,
O beyaz bulut bendim, anlamazsın
Ne çoktu yalanların,gerçek ne kadar az,
Yargıladım masum isyanlarımı,hançerledim tek bir darbe ile,
Çelik zırhlar sarmaladım kalbime,beyaz gül'den süsler yaptım yüzüme,
Saçımda ay ışığından hâleler,dualarım başımın üzerinde,
Ve itinayla besledim hüznümü,ben ona ağladım,o bana güldü,
Yitirmedim ben çocuk gülüşlerimi
Biraz rengim soldu işte o kadar...İnan
Yalan
Sen....Yalan
Ben doğru olan.
Hâlâ topluyorum ben güneşten düşlerimi
Bir gece vaktiydi durdu zaman
Dilsizdi herşey; ışıklar söndü o an
Yıldızlar gittiler semalardan,
Ay saklandı bulutların arkasına.
Kaçtılar benden,sorarım,neden diye?
Ben ağlamadım; ağlamıyordum,
Öyle keskin bakıyordu gözlerim,
öyle duru...
Hangi y/an/a dönsem, ''Aşk'' a dolaştım..
Anılarca suskunluk biriktirdim ceplerimde..
Haykırmak isterken,buruk bir tebessümle
Lâl oldu yüreğim,
Kızıl ufuklarda,akşam olmakta,
Ayrılığın hüznü,kalbe akmakta,
Ne gözlerin güldü,ne şansın döndü,
Kırdılar kalbini,bahtına küstü,
Ağlama artık can,yüreğin gül'dü.
Ben geldi...
Anne...
Çocukluğumu hatırladım dün yine
Altın sarısı saçlarımı
Usulca tarardın acımasın diye.
Lepiska saçlı kızım diye severdin.
Anne...
Gecenin huzuru çöktüğü vakit dünya'ya
Usulca gelir sessizlik yanıbaşınıza.
Bütün sırlarını fısıldar kulağınıza,
Haydi! der, muhabbet'e,dost,gel yamaç'ıma
Kimi de, bir bebek tutunur parmağınıza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!