odasının evinde kimseciklerdi
ölçmek biçmek
çok ağır
yeltenmedi tartmaya
su içti
düğme dikti yanıtlarına
düşenleri saymadan
en güz dizeler yazdı kirpiklerine
ayrıştı sürezden
yerçekimi kokladı bütün gün
evinin odasında ıssızdı
hiçlik tanrısının kayrasıyla kutsanmış varlığına baktı
gözleri dalgalı usu duru
yüzünü sırça yüzüne sürdü
çok durmadı
hayattan yirmi dokuzuncu adımında döndü
128 nilgün
Kayıt Tarihi : 29.6.2018 09:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!