Tuttum nihayet
Binbir renkli umudun ucundan,
Işığım, güneşim,tutkum,Umudum
İçimden seni sayıkladım,
Ama sen hiçbirinde yoksun.
Anladım nihayet
Uykularda resmini çizdiğimi, pencerenin yansıyan ışığında, umudum olduğunu
Söyledim kaleme seni yazarken,
Ama sen hep uzaklardasın,
Anladım nihayet.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 7.9.2021 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nihayet
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!