Şehrime bombalar yağmıştı.
Analar, babalar, çocuklar ağlamıştı.
Kalemim aşk şiirleri yazmamıştı.
Ve daha yazmadım.
Yazmayacağım da.
Protestom hala devam ediyor.
Sana kimler aşık olmamış ki?
Okulundaki arkadaşların,
Mahalledeki komşuların,
Ayşe’nin dayısı,
Neşe’nin amcası,
Rampaların ustası,
Sana mutluluklar.
Ben kendi yolumda kalırım.
Tıpkı bundan önce ki gibi.
Çaresiz ve dertli.
Sana mutluluklar.
Vur hançeri belime.
Tak kelepçeleri elime.
Senden olursa razıyım bitanem.
Ağzımı açıpta demem bir kelime.
Güneş gibi kavur beni çölün ortasında.
Ekmeksiz,katıksız.
Sekiz saat kalırım.
Susuz otuz beş dakika.
En fazla bir saat dayanırım.
Şarapsız,
Hatta sigarasız,
Önce seni kalbimden nasıl çıkaracağımı,
İsmini dilimden nasıl atacağımı,
Ve sonra da;
Odamdaki hayalini nasıl kovacağımı.
Öğrette git.
Bu gecenin sessizliğe dönüşü.
Yüzümün acı acı gülüşü.
Bedenimin zorlanmadan çöküşü.
Senin yokluğundan sevgilim.
Gözlerimin kapanmayışı.
Yüreğimi yakan gözlerin geliyor aklıma.
Kalbimi kanatan sözlerin takılıyor kafama.
Gelmiyorsun ya bir gün olsun yanıma.
Senin yüzünden uyuyamıyorum sevgilim.
Bir kez bile iyi geceler demiyorsun.
Saklayamadın beni anne.
Bak iki polis kapıyı çaldı.
Sorgusuz sualsiz.
İçeriye daldı.
Suçsuz yere.
Kelepçeleri ellerime taktı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!