Babamın siyah beyaz bir fotoğrafı vardı duvarda.
İndirip kah sağa asardı, kah sola.
Gençliği Ayhan Işık'a benzerdi.
Aradan uzun yıllar geçti.
Üstünden kaç aşklar yaşandı,bitti.
Huylarımın bir çoğu değişti.
Ve ben yine onu unutmadım.
Uykusuz gözlerim sabahları etti.
Aklım kafamı yedi tüketti.
Uzak dağların ardından.
Görmediğin bilmediğin bir şehre geldin.
Yaşadın anaya,babaya,bacıya,gardaşa hasret.
Yaşadın kendi halinde.
Ağlattılar; hiç güldürmediler seni.
Hep iftira attılar; gözden düşürdüler seni.
Mutluluğu anlatmak.
Sevgiyi anlamak.
Aşkı yaşamak ve yaşatmak istiyorsanız eğer.
Her gece saat 24:00’da.
DUYGULARIN ADRESİ
Benmişim.
Bu dünyanın çilesi bitmez insanı.
Benmişim.
Bu dünyanın derdi tükenmez insanı.
Benmişim.
Bu dünyanın yüzü gülmez insanı.
Ayrıldık.
Yalnız kalmaktan değil,
Yaşananları hatırlamaktan yıkılırım.
Hatalarımdan değil,
Ağlamalarımdan utanırım.
Düşmanlığından değil,
Susuz, elektriksiz köyler kalmayacak.
Evsiz, işsiz hiç kimseler kalmayacak.
Okula gidecek tüm çocuklarımız,
Öğretmensiz köyler kalmayacak.
(Akp, Mhp, Chp, Hadep, Ödp, İp,…,….)
Derdim çok.
Dermanı yok.
Ecel neden uzaksın bana.
Tez gel ölüm.
Mutsuzluğum çok.
İçime akıyor gam seli.
Bağrıma dokunuyor bam teli.
Biraz akıllı, biraz deli.
Kör - topal yaşıyorum.
Nasıl yaşıyorum, şaşıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!