Nihat Gülle Şiirleri - Şair Nihat Gülle

Zamanımıydı aşkım,ayrılık rüzgarına tutulmanın
Tam baharındayken senli sevmelerin
Bense,hala bıraktığın yerde mahzun ve bitkin
Kanayan ruhumu kim saracak şimdi,hangi hekim

Mevsimimiydi hüzün yağmurlarında ıslanmanın

Başından kaynar sular döküldü sanırsın
Önce bakışlarından bengisuyu içersin
Gülleri geçtiği yollara sermek istersin
Böyle başlar aşk uğrunda ölmeyi dilersin

Geceleri hayaliyle uykunu bölersin

Bilmedik zevk-i visalin,çekmeyince firkatin
Olmayınca hasta kadrin bilmez adem sıhhatin
Fitnat Hanım

Birliğin zevkini bilmedik,ayrılık acısını çekmeyince
Hasta olmayınca insan değerini bilmez sağlık ve afiyeti

Harput'ta bir canım kaldı
Gül benzim sararıp soldu
Gönlüm aşkınla uyandı
Aşk yüzünden canım yandı

Harputta eğri minare

Daha dün ayrıldık,güzelim, hayat dalım
Her yerde hayalini aradım anzer balım
Bulamayınca hıçkırıklara boğuldum canım
Hayalimde büyüttüğüm biricik aşkım

Bu yağmurla rüzgar hiç dinmeyecek

İlk yaratılan nur O’nun nurudur. O zuhur etmezden evvel gündüzün geceden, baharın da kıştan farkı yoktu. İyilikler, kötülüklerle iç içe; akıl nefse yenik, ruh da bedenin esiri idi. Varlığın sırrını keşfedip akla yüksek hedefler gösteren, düşünceye kapılar açıp insanın ebedlere namzet olduğunu âlemşümul bir dille haykıran O’dur. Her şey gibi zaman da gerçek manasını o güzeller güzeli Sevgili’yle bulmuştur.

Bizim için çok mühim, bereketli ve feyiz dolu günler vardır. Bunlardan bazıları, inananlar için tam bir bayramdır. Her hafta Cuma günü yaşanan sevincin daha büyük çapta Kurban ve Ramazan Bayramlarında da yaşanması bundandır. Fakat bütün insanlık, hatta bütün bir varlık âleminin bayramı sayılan mübarek bir gün daha vardır ki, o da Allah Rasûlü’nün dünyayı teşrif buyurarak tenezzülen aramıza girip bizi şereflendirdiği kutlu zamandır.

Bu hakikate bağlı olarak, rahmet-i Rahman’ın galeyana geldiğine inandığımız bu zaman diliminde, Mevlid Kandili’nin bizim için hakiki bayram olması recasıyla, ümmet-i Muhammed’in hal-i pürmelali açısından bayram harçlığına ve hediyesine en muhtaç birer yetim olduğumuz mülahazasıyla, Şefkat Peygamberi’nin ruhaniyetine sığınarak, O’nun hayatbahş nefesiyle bir kere daha dirilme arzusunda bulunduğumuzu arz etmek istiyoruz:

Gönül ney'ini Hak üfler
Aşık her nefes inler
Dost çağrısı cezbeder
Gel gönüle gönüle

Altından öğüdüm var

Leylayı ararken Şemste Mevlayı buldun
Şems-i aşk ile doldun sen ey Mevlana
Muhabbet bağında solmaz gül oldun
Gerçek aşkın mihrabısın Mevlana

Şarab-ı aşk ile kendinden geçtin

Ne zaman bahar gelse aşk bahçeme gül bakışlım
Senle dolar gönül bahçem,sevi nakışlım
Yağmur yağar çiçek açar yeryüzümde sesin
Ilık bir dağ rüzgarı gibi eser ruhumda nefesin
Sen bu dağların yanık sevda türküsüsün
Sen benim bahar gözlüm,ay yüzlümsün

Ey terörü meslek seçen hain ve zalim budala
Bil ki senin gibi çok karga dadandı bu dala
Sen de kaldıysa insanlıktan zerre kadar hala
Öldürme masumları yeter insan ol kıyamete beş kala

Nihat Gülle