Açamam ben sırrımı, tan eder alem bana,
Bilmeyesin gülnihâl, kor olsun, gönül yansın.
Değmesin medet eli, zan olsun çarem bana;
Sen ki gözüm ucundan ayrılmayan nihansın.
Kendime dahi demem murad eyle vuslatı!
Okşamaz başım benim içimdeki karaltı.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta