Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Yağmura doğruydu gözlerin... Yağmura doğruydu gözlerin... Ve sebebiydi bu; anlaşılmazlığının... Gözlerin sevgi mi korku mu bakıyordu? Yağmura doğruydu gözlerin... Ve yağmur: Büyütmüştü; gözbebeklerini, Büyütmüştü; anlamlarını... Anlaşılmazlığını... Damlaların kesiştiği yerde; Titriyordun.... Yağmur dokunuyordu hislerine; Ve sen, titriyordun.... Yağmura doğruydu kayboluşun... Ve tıpkı kalbindi; gözlerin; Büyük, asil ve kararlı... Anlaşılmazlık büyüyordu gözlerinde; ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!