Nihal Zühal Şiirleri - Şair Nihal Zühal

Nihal Zühal

Fâni yolun yolcusuyum.
Yollarımda irili, ufaklı çakıl taşları.
Heybemde düş ölüsü azığım.
Dimağımda küf kokulu
kesik peynir tadı.
Kimseyle mukayese etmem

Devamını Oku
Nihal Zühal

Bir gemi çıktı İtalya'dan,
Adı Madleen.
Yüreği dalgalardan geniş,
Yükü umut yükü insanlık.

Kum saati gibi akıyor zaman.

Devamını Oku
Nihal Zühal

Zalimler içinde kalmış
Narin, zavallı yavrucan'ım.
Sen Ana, Amca, akraba sanırken
akbabalar çemberiymiş yurdun.
Kimbilir o çocuk kalbinle
ne hayeller kurdun.

Devamını Oku
Nihal Zühal

Senin ellerin süt beyaz
gözlerin boncuk mavisi.
Hadi tut ellerimden,
anlat biraz.
Benim doğduğum yerlerde
deniz yoktu,

Devamını Oku
Nihal Zühal

Çarp sözünü yüreğime
aşkta dargınlık olmaz.
Lâl dilim,suskuda yüreğim.
Sensizim, kifayetsizim.
Aç gönül kafesini muhabbet kuşum
yurduna dönsün.

Devamını Oku
Nihal Zühal

Olsun dedim iç geçirerek içimden.
Bu ilk değildi sonda olmayacaktı.
Beni bu dünyaya sürgün ettiğinden beri,
arıyorum aynada gördüğüm beni.

Aralıyorum güneşimi kapatan

Devamını Oku