Senin aklın bir bahçe, her düşünce bir çiçek,
Zaman ötesi bilgelik, sessiz bir gökkuşağı.
Ama istemiyorum Nihal'im, çünkü o bahçede kaybolmaktan korkarım,
Her gülün kokusu beni kendi hiçliğime götürür.
Ruhun bir nehir, karanlıkta bile parlayan,
Acıyı bile bir şarkıya dönüştüren bir sihir.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta