Hakkın Sancakları Altında İsyan
Ey zulmün karanlığında parıldayan gizli nur,
Benim kalbimdir hakikatin sarsılmaz sancakları!
Tazallüm değil boyun eğmek, bu bir ayaklanmadır,
Zalim sevgili, senin zulmüne karşı yükselen kahramanlık!
Mazlime kalbim, esaretin değil, özgürlüğün müjdecisi,
Kırık zincirlerin sesi, semanın yüksek dağlarında yankılanan!
İnzılâm değil bu, aşkın kutsal isyanı,
Her cefa, her cevr, kaderin kara tahtına çizilen yıldızlar!
Tuğyan içinde, zulmün kara fırtınasında,
Bir derviş gibi dönerek, sarsılmaz bir imanla,
Hakikatin ateşini körükler ruhum,
Ve zalimin saltanatını yıkmak için yürürüm.
Beşerî adaletin gölgesinde titrer belki dünya,
Ama ben, ilahi adaletin elçisiyim,
Ve aşkın sancaklarını yükseltirken,
Küllerimden doğarım, zamansız ve sonsuz!
Ey zalim sevgili, dinle bu destanı,
Bu kalp, sevgi değil, hürriyet ister senden!
Anla beni, çünkü bu isyan,
Yüceler diyarından gelen kutsal bir çağrıdır!
Kayıt Tarihi : 2.8.2025 06:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ZuLüM; güçlü bir kimsenin yasaya ve vicdana ahlaka aykırı olarak başkasına yaptığı kötü, acımasız, kıyıcı davranış, işkence. ZaLiM; haksız ve acımasız davranan, katı yürekli, kıyıcı (kimse). TaZaLLüM; zulüm görmekten, acımasızlıktan yakınma, sızlanma, ağlaşma. iNZiLaM; zâlimin zulmüne boyun eğme. TuĞYaN; Azgınlık göstererek haddi aşma mânasında bir Kur'an terimi. Hak yoldan saptıran, bazılarınca yaratılmışlık üstü konumunda tutulan varlık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!