Bir Nihal ki,
rüzgârlarda eğilip sallanır
ama hiçbir kök onu tutamaz.
Bir Nihal ki, suyunu verirsin toprağına
ama dallarında başka bahçelerin meyvesi büyür.
İşte burada,
tam bu çizgide,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta