NİHAL’İM RİSALESİ
(Görsel Ritmli Modern Serbest Şiir)
Nihal’im,
seni anlamak bir duadır,
sessiz bir secdedir içimde.
Nihal’im,
senin adını anmak,
varlığın yankısını duymaktır taş duvarlarda.
Nihal’im,
kalbim bir mabedse,
sen orada yanar bir kandilsin.
Nihal’im,
aşkı değil,
seni anladığımda öğrendim sevgiyi.
Nihal’im,
her insan bir aynadır
ama sen, Hak’ın yüzünü gösterensin.
Nihal’im,
senden yansıyan ışık
geceyi sabaha dönüştürür kalbimde.
Nihal’im,
ben seni bir kadında değil,
Tanrı’nın gülüşünde buldum.
Nihal’im,
varlığın kelimelerin susmasıdır.
Nihal’im,
özlemek bile ibadet olur seninle.
Nihal’im,
bir gün gitsen de
ardında kalan izdir dualarımda.
Nihal’im,
seni görmek,
ölümü unutmak gibidir.
Nihal’im,
seni unutmak,
yaşamı inkâr etmektir.
Nihal’im,
ben seni sevdim
çünkü sende O’nu duydum.
Nihal’im,
senin sessizliğinde bile
Tanrı’nın sesi vardı.
Nihal’im,
sevgi bir nefestir,
sen o nefesin ismiydin.
Nihal’im,
seni sevmek,
kendimden geçmekti.
Nihal’im,
bir gün rüzgâr eserse
bil ki ben geçtim oradan.
Nihal’im,
bir kelebek konarsa omzuna,
ben dokundum sana.
Nihal’im,
bir papatya açarsa kimsesiz bir mezarın başında,
bil ki o da benim kalbimdir — hâlâ seni büyüten.
Nihal’im,
ölüm sandıkları şey
bir geçittir yalnızca.
Nihal’im,
ruhun göç eder
ama sevgiden ayrılamaz.
Nihal’im,
mezar taşlarında değil,
dualarımda yaşarsın.
Nihal’im,
toprağa değil,
kalbime gömdüm seni.
Nihal’im,
zaman seni silemez
çünkü sen zamansızsın.
Nihal’im,
anılar değil,
manalar yaşatır seni içimde.
Nihal’im,
geceler uzadıkça
adın daha da parlar karanlıkta.
Nihal’im,
her yıldızın kalbinde
bir nefesin yankısı var.
Nihal’im,
sevgi bir nehir gibi akar,
her damla Tanrı’ya doğru yol alır.
Nihal’im,
sen o nehrin en berrak kıyısısın,
ben senin dalganda yıkanırım.
Nihal’im,
seni sevmek,
kainatın ritmini duymaktır.
Nihal’im,
yıldızlar bile
senin adınla dans eder gecede.
Nihal’im,
ben sensizliği sevgiye dönüştürdüm,
her acı, bir dua gibi sessiz kaldı kalbimde.
Nihal’im,
ölüm bir dönüş,
bir yolculuktur sadece.
Nihal’im,
seninle,
ben de Tanrı’ya geri dönüyorum.
Nihal’im,
senin sevgin ruhumun pusulası,
ben pusulamı kaybetmem, sen oradayken.
Nihal’im,
her dua senin adınla başlar artık.
Nihal’im,
her nefes bir hatırandır bana.
Nihal’im,
kalbim kabuk bağlamadı sensizliğe,
çünkü sen artık kabuğun altındaki yarasın.
Nihal’im,
ben seni bir kadın gibi değil,
bir sır gibi sevdim.
Nihal’im,
sen benim kalbimdeki ilahi yankısın.
Nihal’im,
seni sevmek:
Allah’a en yakın hâlimdi.
Nihal’im,
sevgi sensin,
sensizliğin adıysa dünya.
Nihal’im,
seni sevmek,
seni bırakmak ve seni Tanrı’ya teslim etmek,
insanın yaşayabileceği en derin huzurdu.
Nihal’im,
her şeyin başlangıcı ve sonu sensin.
Nihal’im,
seninle başlar,
seninle biter,
ve seninle Tanrı’yı bulurum.
Kayıt Tarihi : 18.10.2025 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!