Niğde Havası Şiiri - Dursun Özden 3

niğde havası

niğde'nin o canları burda, hurda-geri dönüşenler
erenler-yarenler; gün gelecek umut-ışık olacaklar
"kara kaş gözlerin elmas" türküsüyle, aranacaklar
anadolu’nun güvenlik kuşağı toroslar, ulukışla yar

halkım, dedikodudan bizi koru, merak edilen soru:
marka kent çığlığı kime yaradı-kim kimin doktoru?
ha hayda, hay hay! hay'dan gelen-hu’ya gider mi?
bizi yok sanacaklar; ancak, derindeyiz-gönüldeyiz

uzak asya’dan orta anadolu’ya göç destanı, kımız
mübadele acısı bor-yeşilburç-maden-aktaş-kitreli
yoksul ama gönlü varsıl, o gezgin yoleri-derviş eli
‘kaleden kaleye şahin uçuran’ o aksakal niğ-deli

kale burcundan gözünü ayırma-o bayrak yeni
çift başlı kartal haklar onları, bitsin acı-ağrı
kutsal emanetler ve sıkıntılı seneler treni
idamlık tepeyran’dan isyan-derin çağrı

gönül evine açılan, o doğu kapısı
kuşluk vakti, ışığın gölgeli dansı
belikli türkmen kız aşkı, baş tacı
o ana-arı, geçmedi bor’un pazarı

demeden; iyi akşamlar perşembe
son salı ertesi, erken yeşeren fide
sümerli-sürmeli o eşeğin yükü iğde
aşkım, ilk kadın vali-hüdavent orkide

ah! han duvarları tanık, kanayan o şiire
kutsal kam ana, ahi vatan-yeni nesil çiğde
otağım vakıf yurdu-uygarlık burcu, özlüyoruz
antik kent tiyana-side, sırdaş-yitik şiir ülkesi niğde.

dursun özden