Bir gonca gül sıyrılıp çıkıyor çalıların arasından
Salınırken kan damlıyor dikenlerin battığı yarasından
O nasıl bir nida ki, tüm dilsiz canlıları ediyor uykusundan
Sindi canlı cansız ne varsa o gülün korkusundan...
Senin acı son, bana vuslattır ölüm
Zalime boyun eğip, sessiz kalmakda zulüm
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta